ANG LAHAT NG BAGAY sa daigdig ay nagbabago. Ang tanging permanente, ayon sa iba, ay ang pagbabago. Sa paglipas ng panahon, gumagawa tayo ng pagbubulay at pagsusuri sa ating sarili upang gunitain at pag-aralan ang kani-kaniya nating karanasan—ang iba ay masasaya subalit ang iba’y totoong malulungkot.

Laging umaasa ang marami na sa hinaharap na mga panahon ay bubuti na ang kanilang kapalaran—magiging mas marami ang kanilang maliligayang sandali kaysa sa mga panahon ng kalumbayan, makababangon na ang kanilang kabuhayang iginupo at sinalanta ng nagdaang mga kalamidad, makaaahon na sila sa matinding kahirapan, mapapawi na ang lahat ng kanilang hilahil.

Huwag sayangin ang panahon
Ang mga hindi magagandang pangyayari sa buhay ng tao ay nagpapatunay na may hangganan ang pananaw ng tao at hindi niya kayang alamin ang mangyayari sa hinaharap. Sa mga pagkakataong pakiramdam ng isang tao ay kontrolado niya ang takbo ng buhay, may mga biglaang pangyayari na nagtutulak sa kaniya na mag-iba ng direksiyong tatahakin. Ang mga bagay na inaakala niyang matutupad ay biglang nauuwi sa kabiguan o nawawalan ng katiyakan, at wala siyang ibang magawa kundi ang gumawa ng paraan, depende sa kung ano ang sitwasyon.

Tunay na habang tayo’y nabubuhay, maraming nangyayari na ibang-iba sa o kabaligtaran ng ating inaasahan. Nagpaplano tayo, subalit laging naririyan ang posibilidad ng balakid. Ang mga opisyal ng pamahalaan, halimbawa, ay nakatanaw sa pag-usbong ng mga industriya sa bansa subalit nabibigo lamang sa bandang huli dahil sa biglaang pagbagsak ng ekonomiya. Ang isang negosyante ay umaasa na mapalago niya ang kaniyang naipundar na negosyo, subalit hindi ito kumita nang sapat dahil biglang dumating ang kalamidad o salot. May pagkakataong nabibigo tayong makarating sa ating pupuntahan dahil biglang nasira ang sasakyan. Nangangako tayo na ipapasyal ang ating anak, subalit hindi natutuloy dahil sa biglang pagkakasakit o iba pang emergency.

Dahil ang mga bagay ay tunay na walang kasiguraduhan, ipinayo ng mga apostol na: “Huwag ninyong sayangin ang panahon n’yo; gamitin n’yo ito sa paggawa ng mabuti, dahil maraming gumagawa ng kasamaan sa panahong ito” (Efe. 5:16 Salita ng Dios).

Gawing makabuluhan ang buhay
Mahalagang itanong ng bawat isa sa atin, “Paano ko nga ba ginugugol ang aking buhay?” Tandaan na minsan lamang tayo mabubuhay rito sa daigdig; kaya, hindi natin dapat sayangin ang oras. Pinatutunayan ng Biblia na: “May oras na nakatakda para sa lahat ng gawain dito sa mundo” (Ecles. 3:1 SND).

Kaya, gawin nating makabuluhan ang ating buhay. Gumawa tayo sa abot ng ating makakaya at bigyang prayoridad ang mga bagay na tunay na mahalaga. Itinagubilin ng mga apostol na: “… Ingatan ninyo ang inyong pamumuhay. Huwag kayong magpakamangmang, kundi maging marunong kayo. Samantalahin ninyo ang oras, sapagkat masama ang panahon”
(Efe. 5:15–16 Salita ng Buhay).

Lubhang mahalaga na magawa natin ito lalo pa nga’t maikli lamang ang buhay ng tao at hindi natin alam ang mangyayari sa hinaharap
(Sant. 4:14).